Eşimin kaybı çok zor ve ağırdı. Mutlaka dünyadaki bütün kayıplar ağırdır, hiçbir acıyı birbiriyle kıyaslamam. Bugün dönüştüğüm insan olarak şunu söyleyebilirim ki, acının her şekliyle çok yoğun empati kurabilirim artık. Çünkü kendime göre acıların en büyüğünü yaşadım. Etrafımdaki bir sürü insan beni tekrar hayata döndürmek istedi. Fakat ben herkese ‘Lütfen izin verin. Bu acıyı layığıyla yaşayayım, yok olana kadar, arınana kadar bekleyeyim. Ve günün birinde, artık kendimi hazır hissettiğimde ayağa kalkayım’ dedim”
Özgü Namal eşi öldüğü zaman bu sözleri söylemiş ve çok etkilemişti beni. O zaman anlamamışım. Şimdi anladım. Şimdi büyüdüm.
Çocuktum, büyüdüm, hala oldum, aile büyüğü öldüm çünkü benim abim öldü! Büyüdüm ben, büyümenin tüm sancıları ile
Abim Öldü Sustum Avazım Çıkana Dek
Her acı farklıymış
Her acının şiddeti ayrı
Ben ilk defa birinin üzerine toprak attım.
Abimdi
Kavga arkadaşım. Çok iyi kavga ederdik biz. Çok kızdırdım onu.
Ne garip arkasından da en çok ben ağladım. Hayat bir paradokslar zinciri imiş öğrendim.
Abim öldü. Meğer büyük bir kayıp olmuş şimdi aklım başıma geldi. Büyüdüm ben. İçimde binlerce çığlık.
Klişelere sığınamadım. Tıpkı Özgü Namal gibi acımı yaşamak istedim ama meğer herkesin ne bitip tükenmeyen öfkesi varmış onlara direndim.
Meğer kötülük her şartta kötülükmüş.
Meğer insanlar ölen abisine yas tutmaya çalışan bir çocuğa da saldırabilirmiş öğrendim.
Ölümle yüzleştim.
Abimin üzerine toprak attım ben. Orada cansız bedeni yatıyordu. İnsanlar yaşamına devam ediyordu.
Devam edemedim. Etmek istemedim. Herkes bir şey söyledi. Anlamadım anlamak istemedim.
Sığamadım evlere sokaklara. Canım acıdı oysa ölüm normal dediler. Herkes ölecek dediler. Biliyordum ben de bunları ama ölümün dönüşü yok ki.
Siz de öleceksiniz korkmuyor musunuz diyemedim, derdim de acımı gölgelemek istemedim.
Tek istediğim susarak bana omuz olacak birisi idi bulamadım.
Sonra dedim ki ne olursa olsun bu acı benim. Bu veda benim.
En sevdiğim abimi 26 yıl önce kaybetmiştim. En çok kavga ettiğim abimi 12 gün önce.
Acının rengi farklı. Acı bize dair. Çok insanca. Gidene saygı. Gidene vefa.
