Bir düşüncenin içine sıkışıp kaldım
Gövdemde karın soğuğu ve fırtınalar
Varamadım bir türlü kendi gerçeğime
Can derdindeyim, kıskacında
Bir kötürüm zamanın
Ben böyle kış görmedim daha evvel
Ve bilmedim daha evvel böyle sevmeyi
Öldürüldü yüreğimin can kuşları
Kalınca ışığa hasret gözlerimde
Bir akşamüstü yalnızlığı
Benimki
Ardına elvedanın sustuğu
Kurulan darağacında suçsuz günahıyla
Nasılda şafağa durup, aldırmadan
Geceyi içime hapsedip
Ve karartmadan maviliğini
Ayrılığın gizlendiği kayıtsız bakışında mühürleyip
Son sözlerine
Laf olsun diye değil
Bilmediğim için başka türlüsünü
‘SEN BİLİRSİN’ demek bahtsızlığını
Dilime pare pare nakşederek
İlk buluşmamızda olduğu gibi
Şimdi bir ateş yaktım yüreğimde
Sen yoksun içinde
Ben küllenmeliyim gücüm yeterse
Ve sığabilirsem bir hür düşünceye
İstemem kalmasın hiçbir şey benden geriye…
