Bu kul boynu kaldırmazdı yerden
Tokat yese dahi kâfir bir elden
Durmasını bilir gönlünü sual ederdi
Ne zaman ki kanlar aktı fikrinden
Öfke sesleri yükseldi nefsinden
Zikri yediden öteye geçtiğinden beri
Külleri korur oldu azgın ateşlerden
Kendini kusturdu tüm bedeninden
Haram oldu kaldı secde iliklerinde
Bu kulu vaşak hâli bürünürken
Zehri giydiği ihramı yaralamıştı
Diliyle hançerleyip kesmişti aşkını
Ne zaman ki su onu boğdu, ilmi aldı
Ölümlerin öteki siması yaratılmıştı
İrfanı yediden öteye geçtiğinde
Yazgısı ile hasbihâl etmiş sayılırdı
Kendi kütüğünü taşıması vakit alınca
Secde haram oldu kaldı iliklerinde
