İnsanoğlu yalanı keşfettiği an kendini buldu bence. Ürettiği yaratıcı yalanlar olmasaydı ne bilim olurdu, ne de sanat…
Sanatçının hayat damarlarından biri yalandır. Misal yazmış olduğum öyküler, belki bazıları yaşanmışlıklarımdan esinlenilerek ortaya konulanlardır. Ama birçoğu da yalanlardan, buna güzel adlandırmayla diyebilirim ki kurgu. Yazdıklarımdan kimse alınmasın lütfen. Bunlar benim bana karşı olan düşüncelerimdir. Gerisinin ne yaptığı beni zerrece ilgilendirmez.
Ben kafamda icat ettiğim bir yalanı evirip çevirip, olaylar dizisinin içine sokarak yazın dünyasında yer almaya çalışanlardanım. Sanmayın ki illa yazmalıyım. Hayır, yazdıklarım bu yalnızlaştırıldığımız çakma dünyada bir nebze dert ortağı bulmak, ya da öyle zannetmek…
Ben yazarak rahatlıyor, mutlu oluyorum. Tüm beynim boşaldıktan sonra dünyalık işlerime dönebiliyorum.
Kendim için kurduğum yalancı dünyalar var benim. Bu da beni ayakta tutuyor sanırım. Yazacağım şeyi öyle saatler boyu düşünmem ben. Aklımdan akıp gidenleri serbest ve özgürce dökerim kâğıda. İşte beni rahatlatan kısmı bu olsa gerek. Muhataplarım lütfedip yazdıklarımı okuyanlardır. Onlardır dert ortağım. İster bana katılırlar ister katılmazlar. Onlar da sonuna kadar özgürdür.
Bazı yazılarım hemen sonuca ulaşır. Öyle dolambaçlılıklar beni sıkar. Dolayısıyla okuyucuyu da sıkacağını düşünür ve kısa keserim.
Zamane gençleri hız çağını dibine kadar yaşamak zorunda bırakılan zavallı gençler bu hızdan memnundur. Oysa edebiyat yavaş yavaş sindire sindire oluşturulacak bir oluşumdur. Bu kertede yazılarımla edebiyat yaptığımı hiç düşünmedim. Ben yalanlarımı yansıttım. Sanal kişilerle hemhal oldum, oluyorum.
Yalanlar, tartışıla, araştıra doğruya ulaşılmıştır. Değimi ki Bir zamanlar dünya düz bir tepsiydi. Neye göre düzdü? Herifçioğlunun kafasına göre attığı yalana göre düzdü. Zaman içinde bu yalan üzerinde duruldu, araştırıldı ve gerçeğe ulaşıldı.
Zamanla ben de gerçek edebiyatı bulup, bir yere oturtabileceğim. Umut doluyum.
İşte insanoğlunu tüm yaratılanlardan farklı kılan bence yalan söyleyebilmesi, hayal kurabilmesidir.
