Not: Şiirlerle Yaşayanlar adlı oyunundan alıntıdır.
Ruh:
-Kimdir gelen benim huzuruma
Kimdir beni rahatsız eden huzurumu
Nedir aradığı burada
Bulunmaz burada umudu
Mezarcı:
– Benim bu kişi
Bekçiliktir işi
Birkaç mezar bakarım
Gecelere sessizce akarım
Seninki denk geldi
Her gece gibi
Aynı geceydi
İnanmazdım ruhlara
İnanmazdım karanlık masallara
Ruh:
– Ben ki sanatkar bir ruhum
Yanar içim cayır, cayır
Teknemle yolculuk ederim
Diyar diyar gezerim
Bir bu alem
Bir şu alem
Ben ki sanatkar ruhum
Ararım karanlıkta
Ararım en üzüntülü ruhlarda
Bir sanatkar öz
Bakar bu ruhani göz
Mezarcı:
– Ben ki geceleri dolaşan bir fani
Oldu bu çok ani
Ne yapayım bu sanatla
Ben anlamam gizli sanatlardan
Ben anlamam gizli alanlardan
Ruh:
– Gerçekleştirebilirim en derin arzularını
Gizli kapaklı arzularını
O fantezilerini
O çılgın fantezilerini
Sadece yeter sorman fani
Güven bana
Açarım sırrımı sana
Müzikal ruhuma bırak kendini
Öğreneceksin gerçeği sen ki
Mezarcı:
– Olmaz, olmaz
Sana güven olmaz
Şeytan mısın bilinmez
Oyunların bitmez
Sen ki derin arzulara fısıldarsın
Ben ki uzağım bunlardan
Geliyorsun çok uzaklardan
Bilinmeyen diyarlardan
Ruh:
– Ey fani
Dene hadi
Rüyalar diyarından geleni
Dene hadi
Beğeneceksin eminim ki
Yabancıyım biliyorum
Korkuyorsun biliyorum
Ama dene hadi
Mezarcı:
– Sabah olacak yakında
Ne yapacaksın burada
Sen ki gecelerin efendisi
Ben ki gündüzlerin gezicisi
Ne yapacaksın hadi
Senin yolun açık olsun
Okunan ezan sabahın sesi
Yolun açık olsun
