perdeyi açıp
yeni günü selamlıyorum
ne hissettiğimin pek bir önemi yok
gözümün önünden geçiyor hayatlar
belki yorgun belki kederli
umut dolu ya da şen
kim bilir
kaldırımda bırakıyorlar telaşla, izlerini…
ah, işte bir kadın ve bir çocuk
kadın bir anne belki de, elleri sımsıkı kenetli
ömür boyu yanındayım senin, dercesine…
işine yetişmeye çalışanlar hep yorgunlar sanki
yaşamak için yaşamak mı bu
bir nefes kadardı hayat oysa…
eskiler alan biri geçiyor güneş yanığı teniyle
verdiği yeni naylonlar gibi bazı hayatlar da
öylesine yapay
verilince eskiler, anıları da siliniyor
yavaş yavaş…
okullu çocuklar geçiyor, gözleri şiş
kendinden büyük sırtlarındaki çantaları…
bastonlu bir dede geçiyor, hey gidi koca çınar
diğer elinde torbası
içinde ekmeği, fırından yeni çıkmış
üstelik kağıda sarmışlar
kötülüklerden koruduğu hayatı gibi…
bir doğum günü pastası geçiyor ve
doğum günü olanlar
bir de
bugün ölenler geçiyor akıllardan…
sevgililer geçiyor el ele
yarenler
kardeşler
arkadaşlar
kavuşanlar ve kavuşamayanlar…
komşular karşılaşıyorlar
kimi yüz çeviriyor birbirine
kimi de yan yana olmaktan mutlu
gülüyor gözleri aynı çatı altında yaşamaktan
onca insan ihtimali arasında yakın düştüysek
vardır bunda bir güzellik, dercesine…
kafesin içinde sarı bir kuş geçiyor
açamıyor gözlerini
ışıktan korkuyor
onu tutan elden
seslerden
karmaşadan
gideceği yeri bilmemekten korkuyor…
esmer bir kız geçiyor sonra
hayatı nasıl bu kadar karanlık olur ki
rengarenk çiçekler satıp
gözleri
yaprak yeşili ve hep kederli…
oğlunu arayan bir baba geçiyor
yavrusu bilmem kaç gündür kayıp
yaş kalmamış acılı baba gözlerinde…
ve işte odun yüklü arabayı çeken bir at
hızlı gidersem
zorluğundan daha çabuk kurtulurum diyor
sürücüsü atın yanında
koşar adım yetişmeye çalışıyor
dostunun yükünü artırmayan düşüncesi, öpülesi…
kahramanlar geçiyor
pelerinleri yok
ve kendi hikayelerinin kahramanları geçiyor
herkesin yok mu hikayesi?…
işçiler geçiyor
yaşayan ölü bedenler
hırçın kediler
telaşlı bir postacı
araba geçmeyen sokak arayan çocuklar
borçlular
alacaklılar…
akşam oldu
eklendi yorgunluklara bir yorgunluk daha
perde kapandı, bitti oyun…
hepimiz alacaklıyız hayattan…
Ćok güzel