Ömür defterimin sayfaları aktı
Her satırda bir nefes ,keder bana uzaktı.
Çocukluğum tertemiz,
Gökkuşağı kadar alımlı ve paktı
Büyüdükçe satırlar doldu
Aşkın hüznüyle kalbim yoğruldu.
Sevinçler benliğimi aydınlatırken
Hüzünler defterime gölge oldu.
Kimi sayfam dümdüz,berrak
Kimi sayfam gözyaşlarımla buruşmuş
Kimi satırımda kalbim sıcacık,
Kimiyse ayrılıkla derin yaralar almış.
Her güne yeni bir sayfa ömür
Bazen pişman, bazen hayran
Sayfalar hızlıca dönerken
Anılar hayata devran.
Son sayfalara yaklaşırken
Acaba ne yazılacak.nasıl bir veda?
Bilirim ki her satırımda
Yankılanıp,titreyecek bu eda.
Ömrümün özetidir bu defter
Sevginin acının baş yapıtları
Kapansa bile yankılanacak
Bıraktığım anılar hep konuşulacak.
