(canım merve yıldız’a…)
burnumun ucuna düşen ilkyaz taneleri
bana dünyaya ilk düşen damlayı düşündürdüler
yazılan ilk şiiri
edilen ilk kavgayı
söylenen ilk heceyi
nefretin, baharın, aşkın, korkunun, sevincin ilkini
tüm yolculuklar tek bir adımla başlıyor
sevmeler gülücükle
ömürler ilk nefesle
zaman her geçen saniye
bizi bizden uzaklaştırıp
kendimize mi yaklaştırıyor?
peki ya vazgeçilmiş cümleler?
tutulmamış yeminler
verilmemiş sözler
tükenmemiş sabırlar
anlatılmayan masallar, okunmayan şiirler, yazılmayan öyküler…
kurulu bir saatim, vaktim geldiğinde
söylenmemiş şarkıları mırıldanıp
çıkılmamış yollara vuracağım kendimi
geldiğinde o vakit…