O mahur beste çalıyordu, ama biz Müjganla ağlamıyorduk.
Felekten bir geceydi hayalin, onu da beceremedik.
İki kadeh rakı koydun, onunda buzu yok.
Meğerse buzu da markette unutmuş.
Oh, böylede içilmiyordu ki bu zıkkım!
Ilık, kokusu daha bir ağır geliyor.
Genzimi yakıp kavuruyordu adeta.
Niyet koydu şarkıyı değiştirdi.
Sen de mi Leyla’da bıraktın.
Sen Müjgan da değildin Leyla da.
O zaman sen kimdin?
Bir de salata yapmış, sirkesi keskin.
Genzim bir o kadar daha yandı.
Doğru muydu acaba keskin sirkenin küpüne zararı?
Yoksa sadece kulaktan dolmam mı?
Yarın sabah kepenkleri açacağım aklıma geldi.
İçim daraldı..
Gitmeyi versem ne olacak ki dedim?
Yanımda şarap gibi bir kadın, ağzı leş gibi anason kokan.
Sana sarılıp yatsam ne olacak ki dedim?
Sen ne Müjgansın ne de Leyla.
