Kayaları sıkıca sarmış bir ağacın köklerine bakmak, doğanın gücünü ve sessiz direnişini görmektir. O kökler yüzeyde zarif ve narin gibi görünse de altında muazzam bir mücadele gizlidir. Sert kayaların içine işleyip onları kucaklayan bu kökler, yavaş ama kararlı bir direniş içinde. Tıpkı insan gibi. Ağaç da sadece toprakla yetinmez; kendisine sunulan her yüzeye tutunur, her engeli aşar. Bu doğanın sakin ama durdurulamaz gücüdür. Tıpkı insanoğlu gibi ihtiyaçlarımız sadece, doymak, barınmak giyinmekten ibaret değil. Görünüşte sakin, narin görünen çoğumuzun içinde tıpkı ağacın kökleri gibi başkalarının göremedim ne muazzam mücadeleler var. Herkes yumuşak toprakta büyümüyor kimimiz sert kayalarla karşılaşıyor kök salmakta zorlanıyor belki. Son zamanlarda yaşadığımız, sürekli duyduğumuz bizi birbirimize güvenmekten alıkoyan olaylar bizi yalnızlaştırıyor belki de. Belki de istenilen o insanların yalnızlaşması. Ama şunu unutuyorlar bir başka insan yara aldığında hepimiz yaralanıyoruz,örseleniyoruz. Tıpkı ağaçların kökleri gibi birbirimize bağlıyız aslında top yekün düzelmedikçe mutlu olmak çok zor.
Nevin Yılmaz