Şiir

aşkın dermanı nefsinle yanmaktır erenlerden nefes almak yoluna mayın döşemektir ateşin sırrına erenler dumanın sırrına erendir taşıyamayacağım kadar ağır yüküm...

yıllardır kar yağıyor üstüme güz gülleri gülüyor dualarımda vaktidir güllerin konuşmasının günahlarımı gözyaşlarımla yıkamanın karanlık ürkütmüyor kimseyi fahişelerin çığlığı duyulmuyor...

ben fırınlarda pişen fırtınalarda yaşlandım gökyüzü altında süzülen gemiler sessizliğimin götürdüğü yere gidiyorum gönlümün şenliklerinde eğlenmeyin bırakın şarkılarım dertlileri eğlendirsin...

tanıdım kışın üşüyerek ölenleri mont dikenleri un çuvallarından itin ağzındaki pideyi yiyenleri yamalarıyla bize seslenenleri saçları okşanmamış yetimleri kamburu on...

dünya beni dertlere saldı düştüm ateşten gecelerin ortasına zevk düşkünleri anaların ağıtları inliyor anne karnında dokuz ayda yaşlandım sütüm yetmedi,...