Çiçeksiz dalların ağıtında kaybolduğum günlerdi:
Gölgesiz bir ağaç oldum, kökleri kurumuş,
Yüreğimde saklı bir sızı, deniz gibi bir özlem.
Yağmur yağarken, yıldızlar köpürürken,
Taş duvarlar arasında ıslak toprak kokusu ararken.
Güneşin sıcaklığını unuttum, buz tuttu damarlarım karlarla örtülü tepelerde.
Kum saatinde tükenen son kum tanesiydim,
Acımasız akışın elinde.
Bir kelebeğin kanat çırpışı kadar hafifti umudum yaprakların arasında.
Karanlığın ortasında bir mum aleviydim.
Yalnızlık sardı içimi soğukta.
Bir fısıltı gibi yalnızlığın şarkısı.
Kayıp geçmişin ardından bir hayalet gibi dolanıyor,
Ruhum karanlık bir kuyuda.
Ey, hayat!
Beklediğim şafakları düşüyorum hesaptan,
Diğer günlerimi, kaybettiklerimi unutmaya harcadığıma say.
Bir yanıt yazın
Hakkımızda
Kibele Kültür Sanat
Merhaba sevgili okur.
Mitolojide Tanrıların anası olarak bilinen Tanrıça Kibele’nin anaç, üretken, hayatın devamını sağlayan özelliklerinin uğruna inandık. Ve onun adını kullanıp Kibele Sanat olarak edebiyatta biz de varız dedik. Edindiğimiz misyonla amacımız; bizden önceki kalem ustalarımızın bayrağını, gelecek kuşaklara ulaştırmak. Çünkü edebiyat dünya tarihini içinde barındıran devasa bir ansiklopedidir… Devamını Oku