Ege Kıyılarında Bir Kahvehanede / Galip Uçar

Hatırlıyorum
Bir gün
Tavla oynarken Platon’la
Olanca kıskançlığıyla gelmişti Aristoteles
Sokrates koşuştururken sokağın köşesinde
Ege yine sıcak ve güzeldi
Zeytinler altın gibi parlıyordu
Yeşilli beyazlı yapraklar arasında
Bugün gibi keyfi denize giren çok yoktu
Ama tenimiz esmer
Saçımız yine kıvırcık
Bazen bir küpten içerdik şarabı
Bazen küpe düşerdik uyumak için
Üzerimize geçenlerde pişirip yediğimiz
Bembeyaz koyunun postunu çekerdik
Ufkumuzda parça parça adalar vardı
Koca koca fikirler beynimizi parçalarken
Kadınlar
Esmer tenleri ve bacaklarıyla
Beyaz elbiseleri içinde gezip dururlardı
Bazısının ayağında üzüm lekesi
Benim bıyığımda şarap zerresi
İyon gemileri yanaşırken kıyılara
Güneş koca bir altın gibi yükselirdi İyonya’dan
Uzak bazı dağlar gölge gibi düşerdi gözümüze
Ve Platon’a derdim ki
Yahu doğru oyna şu oyunu
Bak şarabım ekşidi
Güneşin altını soldu
Sen daha zar atacaksın da
Bu yancı Aristoteles bakacak da öğrenecek oyunu
Bilmiyor muyum sanıyorsun senin huyunu suyunu
Oynamayacaksan burada bitirelim bir baldıranla bu oyunu
Dağılsın izleyenler de git yesin evinde kızarmış koyunu
Ben de gireyim kübüme çekeyim üstüme postumu
Görüp de rüyamda düşünüp anlayayım düşmanımı dostumu