Evvel zaman içinde,
Zaman unutulmuşken dünde.
Radyomda Müzeyyen,
Elimde ekmeğim,
Yürürüm yol boyunda, sessizce.
Bir çocuk gördüm yaşlı,
Ellerinde zift rengi ayakkabı boyası,
Zorluklar eğmiş bakışlarını geceye,
Okşadım başını,
Tüm merhametsizliklere inat.
Kırlangıçlar süzülür denizden,
Bulutlar dans eder sabah erken,
Telaşlı adamlar geçer yanımdan,
Günler akar bir bir ardımdan.
Evvel zaman içinde,
Zaman unutulmuşken dünde,
Bir düşünce düşer aklıma,
Gelecekten bir günden.
