ay ışığı saatleri uçuşan saçlarımıza gebe bakire sandığımız gümüş tekerleğin leydisi aslında bilmem kaçıncı kez kendini doğuruyor nefret sularına...

  saat dört yirmi bir sabah desen değil geceye çoktan geç kalınmış kovuşturulmuş duygularla sevişen günün aşağılık yetimi saat dört...

  ötekileşmiş sıfatlardan arda kalıp başka isim bilmeyenlerin başkalaştırdığı bizler yasakladıkları tüm sesler ve başkaldırmaya gelince iş, ismimi hatırlayanın buyrukları....

  şair çocuklar da doğurur en şiirinden sonra bir sokağa fırlatıp -ki namussuzluk değildir bu- şiire hayatı öğretmeli! yavrusunu bırakamayan...

  duyduğum ilk sesinizden “uyusun da büyüsün..”ler... napolyon öfkeli bir adamdır ama haksız da sayılmaz, müziği yalana alet’tiğinizden! ve bir...