Ben nereye gitsem ,
Annemin evine geri döndüm .
Kırık eşikten on sekizimde atladım ,
Kavak yelleri eşlik etti acemice savruldum .
Ben nereye gitsem anneme geri döndüm ,
Dünya annemden büyük değildi ,
Kavak yelleri de beni terketmişti
Pencerelerini açtı annem ,
Seyrettim eskisi kadar iyi göremeyen gözlerimle alemi ,
İnsanlar küçücüktü…
Korkularımı elinle koymuş gibi buldu ,
Annemin elleri hünerliydi .
Dizelerden ayrılıp dizlerinin dibine uzandım
Yıllar var ki ben hiç uyumamıştım.
Annem ve evi şairini acısıyla büyüttü .
Beyaz elleriyle gezdi ,yıkıntılarımı
Kızamadı bana ,bildim, dudağını gülümsemeye devirdi.
Güldü geçti ,beceriksizliğimin yıkıntılarına .
Gülmesi başlı başına devrimdi ,
Güler geçerdi,kederlilik biterdi
Tanıdığım en güleç bilgeydi ..
