Dünya gözüyle bakınca ayaza
Kendini görürsün kırılan her bardakta
Sana atılan her kurşunda
Yerini sevdiğine bırakırsın
Akşam olur
Bakarsın ay ışığında yıldızlara
Tenini titreten esintinin altında uzanmışken
Az biraz düşünürsün
Yastık, yorgan, döşek, pike…
Seni bugünden alıp geçmişe kaçırıyor
O an sorgularsan işte
Sen olmak nedir diye sorarsın
Cevap bulamazsın ama unutursun yarını
Az biraz yüreğin ağrır
Akşam olur
Kendine küsersin, kaybolursun o sokakta
Yolda birini görsen ayakta uyuyan
Dürtünce gözlerini açar anca
Önce sarsarsın biraz
Sonra “Doktor nerede?” diye sorarsın
Cevap bulamazsın ama unutursun yarını
Yerini sevenine bırakmak istersin
Hoş! Onu da bulamazsın
Az biraz gemilerin kurur
Çok geçmeden unutursun yaşamayı
23 Haziran Pazar 2024 03.10
myaccount
