Çok insanlar tanıdım
Benlikleri kirlenmiş
Ruhlarını şeytana satmışlardı
Yok olmuşlardı hırsları yiyip bitirmişti onları
İçlerinin karası yüzlerine vurmuştu
Kadını erkeği çok çirkindiler
İğrençtiler hem de çok iğrenç
Bakışlarında riyakârlık vardı
Korkmuştum
Oysa ne insanlar tanırım bunlara inat
Duruydular kocamandı yürekleri
Ne adamlar vardı
Mert Kibar ve Naif
Ne kadınlar vardı
Akıllı Şık ve Zarif
Oysa biri vardı ki bambaşka
Her şeyden herkesten farklı
Bir adı vardı ama
Kullanmıyordu sevmiyordu ismini koyandan dolayı
İsimsizim diyordu isimsiz
Bir bataklık gülüydü
Her şeye inat
Tertemizdi
Yüreği kirlenmemiş bedeniyse çok yorgun
Ruhu aykırıydı
Kadere mış gibi yapmış mecburen
Ama asla direnci kırılmamış
Dim dik ayaktaydı kendince
Yok sayılmış hırpalanmış ezilmiş
Ama asla yıkılmamış bir yürek
İnsana inanmış ötesi var mı
Sevgiye dostluğa
Ve
Aşka sevdaya
Ruhunu şeytana kiralayanlara inat
İşte ben buna secde ediyorum
Ne demiş üstat Nazım
Yüreğin kadını erkeği olmaz
Merdi namerdi vardır diye
Etrafınıza iyi bakın
Mış gibi geçmesin hayatınız
Yaşayın…
