Yavaş yavaş tükendim mitra.
Her gün bir şiir yaktım.
Her gün bir adım geri,
Her gece kendime baktım.
Önce kendimden,
Sonra bu dünyadan soğudum.
Ve mitra,
Ben yasaklı bir günahtan beslendim.
Hayallerime prangalarla bağlıyken,
Bir çıra gibi yandım, havaya karıştım.
Dünde kaldım, bügünü yaktım.
Kalem ve kağıtla başbaşa kaldım
Yokuşları dizlerim kanayarak çıktım mitra.
Hep çok yoruldum,
Hem çok dağıldım.
Hayatımla değil, hayallerimle kaldım.
Önümü göremedim değil,
Göz göre göre yandım.
