Eksilmiş kitapların ruhu üstümüzden Kahvelerin tadı kalmamış
Şeb-i Yelda çökmüş üstümüze
Göğe bakıp nâr bekleriz
Uyanır mezarlardan ruhlar
Yükselir ulu bir çınardan
O an şenlikler toylar
Ufkumuza yol gözleriz
Birden bulut boşalır şehre
Göz gözü görmez o demde
Şimdi yürek mabedinde
Bülbüle gül bekleriz
Kızıl gül açsın diye umudumuz
Kan revan bülbülün kanadıyız
Diken üstünde dahi sabırla duran
Gönlümüze hâr bekleriz
Olsun varsın geçer bu günler
Bir meyhanede bir saki demler
Yüreğimizden geçer demler
Lebimize mey bekleriz