dualarımın hecesine sakladığım aşk
bir elimde terazinin
diğerinde aydınlanmamış beddualar
bin ağızdan söylerken
aydınlıkta karanlığa susanlar
ya da susayanlar.
kırmızının üç tonu: kan, elma ve günah
iki kefe(n)den değil ellerim
ne istediğini bilmeyenin biri
kırmızı bir ölüm beklerken
ölümün rengini fısıldadılar
öfke nehrinde yüzenler: siyah.
geleceği aydınlıkla düşleyenin
dürbünü barut, mercekleri bulut
gök, deniz ve bekleyiş
uzak olan her şey bizden
acının rengini fısıldadılar
umut nehrinde yüzenler: mavi.
bense karıştırdım tüm renkleri
“çizdim kendi aklımca hayatın resmini”
aşklarım, inançlarım
ve ist’lere bağladığım tüm tutkularım
görmeden sevecek kadar
uzakken yakınsınız.
