Haykırışlar dingin, gülüşler yalan
Patronlar kurt olmuş, ağalar sırtlan
Bu nasıl bir zaman, bu nasıl günler?
Dünyada halklardır sersefil olan
Diller âh-u zârda, yürekler yanmış
Büyük bir utançtır cihanı sarmış
Ar, vicdan bilmeyen tüm onursuzlar
Halklara dertleri mükafat saymış
Serin bir karanlık geceye konmuş
Devingen günlere acılar dolmuş
Kötülüğün başı olan cehalet
Al güller kanamış, çiçekler solmuş
Çalıp çırpanlardan edep kalmamış
Gafiller yoksulun hakkını çalmış
Dağılan yürekler derin kanıyor
Yıkılası düzen zulmü hak saymış
Uyan yoksul dayı, can gayrı uyan
Zulümdür seni ve beni aç koyan
Garip Çobanoğlu kalk sende uyan
Kalk gör, her şey bozuk, her şey hezeyan
