Bırakmalıyım artık bugünden başlayarak
Beni bunca öldüren sesini diyorum
Bütün etrafım pusulanmış sanki
Ben bir yanlışlığım koca yeryüzünde
Nasıl olduğunu bilen bilir
Bilir de susmayı seçer aklınca
Suçu var çünkü herkesin
Herkes dediğim insan ırkından yalnızca
Var ya kuşlar da şahit
Gövdesi mağrur ağaçlar
Üryan gökyüzü
Yelin en kıvamlı olanı da
İnadına güneş bile
Ağzımız yüzümüz aşk içinde
Ve insan içinde
Gezdik durduk edebimizce
Ama olan oldu günün akşamında
Beklenmedik şey
Bir yandan bir yana atarken
Kendini
Ne vardı kim bilir aklında
Hiç bilmediğim
Kimselerin bilmediği
Ve lal oldu ne varsa
Çığlık bile sustu
Dondu sıcak gülümsemesi
Hala kulaklarımda sesi:
-AŞKIM !
Bütün etrafım zindan içime
Ben bir yanlışlığım koca yeryüzünde…
