Yitik hayatlar
Yaşama uzanan bir el bekliyor bizi uzakta
Fakat ruhumuz yaşamdan hallice yorgun
Kederle bezeli kaderimiz, yarınlara kucak açıyor
Bir saniyenin bile varlığı yük iken bize,
Nedir bu tepemizdeki yağmur yüklü bulutlar
Ha çaktı ha çakacaklar
İçimizde bahar hasreti
Tepemizde yıldırım sesleri,
Yuttuğumuz onca acının eseri
Bu gök gürültüleri,
Halbuki bir adım uzaktaydı bize mutluluk
Fakat biz hep bir adım geride unutulduk,
İlelebet sürecek bir adaletsizlik kurduk
Ve biz bir adım geridekiler
Başrol olduk
Hiç istemediğimiz sahnelerde
Hiç istemediğimiz rollere esir olduk
Sesi içine hapsolan bir avuç insandık
Halbuki bağırsak yeri göğü yıkardık
Çünkü en çok biz ağladık
Ve bastığımız toprağı gözyaşımızla yıkadık
Ahımız büyük,
Büyük insanların, büyük işleri altında ezilen bir avuç insan iken bizler,
Büyük insanlar bir avuç insanın ahına yenilecekler.
