Yazın Bitişi
Kararan bir gün gibi son buldu
paslanmaz çelikler paslandı
yaprak dökmez ağaçlar yaprak döktü
bir kız geçti sokaktan
inandım kızılı kızıl, akı ak.
Kör atların çektiği çingene arabaları
küskün duruyor hayvancıkları
çöpten çöp toplayanların
çöpünden çöp toplayanları tanıdım
ve bir çingene kızının gözünün içine baktığımda
temiz ekmek yiyor oluşumdan utandım.
İnsanın acı çektiği her yerde söylenir
bir yazın bitişi böyledir.
Son yaz akşamında düşülen sevdadır
pişmanlık verici bir geç kalınmışlık
koskoca bir yazdır biten
geç kalınmış bir sevda kalbimizde, ellerimizde, dudaklarımızda.
Erkeklerin kadınlara sövdüğü
hem de ana avrat sövdüğü
biten yazın son akşamı
ölümümüze neden olabilir muhakkak
ve ben muhakkak vurulabilirim
batan güneşin kızıllığından nem alan bir kıza
yahut vurulup düşebilirim, polisin attığı bir kurşunla!
İnsanın acı çektiği her yerde söylenir
bir yazın bitişi böyledir.
Doğdu güneş battı güneş
dostlarla buluşamadan
sevdaya yetişemeden
kaldı içimde bütün anlatacaklarım
bütün söyleyeceklerim
bütün sevdiklerim
bütün sustuklarım
kaldı biten bir yaz akşamının serin karanlığında
bütün anlatmak isteyip anlatamadıklarım
söylemek isteyip söyleyemediklerim
sevmek isteyip sevemediklerim
susmamak isteyip sustuklarım
son yaz akşamıyla silindi hepsi
artık isteyip istememek mühim değil
hava karardı çoktan…
İnsanın acı çektiği her yerde söylenir
bir yazın bitişi böyledir.
