Açtım pencereyi,
Baktım bir bana bir içeri,
Çektim içime havayı,
Düşündüm geçen yılları.
Hayatta ne acılar varmış,
Geçmez dediğimiz geçmiş,
Gitmez dediğimiz terk etmiş,
Güzelliklerin tadı kaçmış.
Umudumuz kurşunlara teslim olmuş,
Güneş bulutlara esir düşmüş,
Çiçekler dalında kurumuş,
Sular buz tutmuş.
Hayat söylesene çok mu yetkilisin,
Yoksa çok mu çilelisin,
Yetmez mi çektirdiklerin?
Yarı yolda bıraktığın.
İstiyoruz gün yüzü görmek,
Güneş sözünü tutacak,
Güzel günler bizim olacak,
Hayat gülecek…
Unutabilmeyi merak ediyorum,
Zorla gülümsüyorum,
Hipnoz olsam diyorum,
Huzurla uyanmak istiyorum.
İstiyorum çok mu?
Ne istediğimi biliyorum,
Belli bir konu bu,
Fikrimi koruyorum.
Mantıklı olmak zorunda değil,
Hiçbir şey olmaz kefil,
Duyguyla edilen harekete,
Derler göstere göstere.
Öfkeleri dağları yıkar,
Üstlerinden geçer tır,
Atsan bir zar,
Gelmez bir altışar.
Hayatta kalmak zorundasın,
Unutma güçlü de olmalısın,
Kendine sahip çık,
En değerli varlığın sensin tek.
Değdi mi yaşattıklarına,
Kopardığın fırtınaya,
Yaktın doya doya,
Gözümü boyaya boyaya…
