Ahkar bedenlere sığdırarak
Zaptettiğimiz ruhsa eğer
Yer altındaki beyazlık
Çöp değil de nedir ?
Bu aralar çok sormaktayım
Kendime yerli yersiz
Dirime ve ölüme
Mesela,
Rengi ölümün, nedir ?
Ruhun da var mıdır ırkı ?
Benim ruhum daha mı
Karadır ya da
Bir siyahininkinden
Rengi pasaportunun,
Yer altında da pek mühim midir?
Bir de ölümün ölümsüzlüğüne
Akıl sır erdiremiyorum pek
Bir kere ölen bir daha ölmez mi hiç?
Kemiriyor kıvrımlarımı
Beni yanıltmacama sürüklüyor
Ve ben sormaya devam ediyorum
Tibet’te hayvan olmak geliyor aklıma sonra
Bi kelebeğe ruhumu sığdırıyorum mesela
Uçmaktan yoruluyor, insan ayaklarımı özlüyorum
İnen kara sularımı, nefes kesen krampları bile
Sonra mülevven kanatlarına haksızlık ettiğimi düşünüyorum sığınağımın
İnsan oğlu işte, gökyüzünde yer yüzünde koşmayı
Yeryüzünde gökyüzünde uçmayı özlüyor
Bedenleri bencil olur da ruhları bencil olmaz mı hiç!
(nilehticam)
