TIPTA YERİ YOK
Bir şiir bir yarayla yazılamazdı.
Hayatıma kustuğun geceleri temizlerken çok yıldız battı ellerime.
Ve fırlattım onları Karadeniz’e,
artık duygusal hasarlar alacak gemiler.
Yaralanacaksa bir şey, aşk çok yakışır acıdan hemen önceye.
Ortak noktalarımızı birleştirecek henüz bir tükenmez kalem yok.
Tarif edilemeyecek kadar uzağız,
birbirimizi tahrif edebilecek kadar yakın.
Hassas teraziye fazla geliyor adın.
Gölgem sigarasını,
son defa silüetini gördüğüm güneş ışığıyla yaktı.
İzmaritin izi duruyor hala aşkımda,
Benziyorsunuz, yalnız senin yaraların daha estetik ve daha etkili yarınlarıma
Bazı kötü alışkanlıklar çok yakışıyordu sana.
Yapma, yaptıkça büyüyor kalbim
Tıpta yeri yok ama
senin içinde olduğun senaryonun şeklini alıyor kalbim.
