Sana baktığımda,
dünya durur sanıyorum,
gök kubbe susar,
rüzgârlar susturur kendini.
Bir gözünde deniz,
diğerinde uçurum.
Ben o denize düşüyorum,
her defasında isteyerek.
Ellerin…
Bir yaz öğlesi gibi,
sıcacık,
ve bir yaprak kadar hafif.
Tutup çekiyorsun beni
bu kalabalık yalnızlıktan.
Kime ne anlatırım bilmem,
ama susunca bile seni söylüyor kalbim.
Bir adım atsam sana,
bin adım koşar yüreğim.
Düşsem bile yolunda,
gözlerin bana gökyüzü olur.
Ve inan ki sevda dediğin,
seninle konuşan bir şiirden ibaret.
Aşk,
adı sensin belki de,
ve seni bilmeden yazılmış her şey,
eksik.
