Dünün, bugünün, yarının
Kalkmışsa ayağa bir bir…
Sen oturup yazacaksın.
Fitilin bitse de
Mitili atacaksın bir köşeye.
Öyle rahatlık falan aramayacaksın,
Beklemeyeceksin kelamın keyfini…
Kelimeler çıkınca karanlık mağarasından,
Kalem tanır nasıl olsa efendisinin sesini.
Bir nehir akacak hayallerinde…
Çağıldayan düşlerin seni
Bitki örtüsü gibi sarıp sarmalayacak.
Ortalığı sel aldığında hatırlayacaksın
İçindeki coşkun nehri
Beyaz denizlere dökmeyi.
Kâh yıllanmış şaraplar dolduracak kadehini
Kâh sigaranın dumanı boğacak serseri düşüncelerini…
Dizginlemeyeceksin hiçbirini
Yalnızlık yokuşuna vuracaksın daima kendini
Yalnızlıktır şairin tek sermayesi.
Hiç unutmayacaksın…
Şairin cümlesi, yalnızlıkta kurar cümlesini.