ŞAFAK SÖKTÜ, ÇENGELLEDİM
Şafak yine söktü,
bu defa
tutmadığın sözlerine çengelledim bu aşkı.
Doğru bildiklerim yenilirken hayata,
yüzümün kırışıklıkları arasında
geçmişten kalan tövbeler var hâlâ.
Adını zikretmemeye dikkat ediyorum manevi anlarda.
Otur lütfen,
ne varsa çıkar aklında.
Gerçi
daha kalabalık olacak ya dünya.
Anlamak istemediğim gerçekler…
Bir battaniye yetiyor hayatıma.
Kalbim hep kırmızıya meylediyor.
ama
kan tutuyor.
Yanlış yaptın.
Vitamini kabuğundaydı bu aşkın.
Umut beslemek çok masraflı,
yardımın lazım.
Kalbim darılıyor,
annesi olma bu spazmın.
Batuhan KOLBURAN
