rabbim
vahşi bir hayvan
vahşi ve alzheimer
göğüs kafesimde esir
bıraksam, ölür; bırakmasam, ölü.
gökyüzüne gömülen ne kadar iç ses varsa
yağıyor bu akşam sağanak hâlinde.
çirkin kuş sesleri duyuyorum; aralıksız ve sayısız
zehirleniyor gök;
nefes alsam ölürüm, almasam ölüyüm.
ebabil kuşları mı rabbim onlar?
içimde biçilmiş ekinler gibi
sükût etmiş hayaller.
ve rabbim, sezgi dolu filler
kursağıma yürüyorlar
izin versem ölecekler, vermesem ölüler.
ağlamak istiyorum rabbim.
gözlerimden boşansın; burnumdan, ağzımdan…
bir tufan gerek bana.
bana ve içimin hayvanlarına.
ve rabbim,
nuh gelmesin kurtarmaya!
