Bahçemde cıvıl cıvıl ötüşen kuşlar
Neşe içinde kanat çırparlar
Bir gün kuş olacaktın sen de
Uçuşacaktın göklerde
Ben anlamasam da hep oradaydın
Bilmeden vedalaştık belki de o gün
İkimiz de anlamadık
Kapı eşiğinde bakakaldık
Ne kadar ağlasak da ,boşa çırpınsak da
Gerekirse tutunmak anılara
Kalan tek kırık saksı
Hatırlatır seni bana
Ağacında portakallar toplanmayı bekliyor
Ama elim asla gitmiyor
Başında aldığım beren
Bir film sahnesi gibi kadrajımda
Bir anı geliyor aklıma
Huzurlu bir güne uyanıyoruz
Sofra kurulmuş ben sizi izliyorum
Mutlusun biliyorum ama seni özlüyorum
şiirin duygusunu okuyucuya çok güzel geçirmiş, özlediği biri var belli ki… elinize emeğinize sağlık melek hanım. çalışmalarınızın ve başarılarınızın devamını diliyorum. umarım yazmayı hiç bırakmazsınız.