Sonra bir çingene bastı üstüme
Çamurlu ayakkabılarıyla.
Üstümden trenler, vapurlar, atlılar geçiyordu.
Beynimde hep korna sesleri.
Çığlıklar büyüyor .
Bir şehir bas bas bağırıyordu içimde
İsyanlar ,ihtilaller ,başkaldırılar .
Bildiriler okunurdu gece gündüz .
Hak ,hukuk ,adalet !
Karıncalar böceklere laf atardı.
Kusarken şişmiş midesini göstererek.
Yetineceğiz derdi bir kirpi.
“Açlıktan kim ölmüş ”
Hırkasını kaptığı gibi çıkardı balkona
patronlar.
Asarlardı samur kürklerini portmantoya .
Şöyle bağırırlardı.
“”İnanın bize her şey güzel olacak”!
