Çocukluğumu özledim;
Koşmayı, bağırmayı, çağırmayı…
Saklambaçı, sekseği, körebeyi…
Özledim;
Akşam ezanı okunmadan eve gelmeyi,
Kalbimin içinde hiç bitmeyen hevesi,
Annem ne yemek yapacak diye düşünmeyi.
Özledim;
Mis gibi kokan okul kitaplarını,
Hiç dinmeyecek hayaller kurmayı.
Sıkıldım;
Bedenleri olup da içinde ruhu olmayanlardan,
Kadınlara, çocuklara zarar veren adamlardan,
Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayanlardan.
Sevdim;
Hayal kurmayı hiç bırakmayan insanları,
Çocuklarını çok seven babaları,
Kalbinde kötülükten çok iyilik olanları,
Çok sevdim…
