Bedel ödemek mi gerekir sevgili dostlarım? Ya da ‘olgunlaşmak’ için tecrübe şart mı ? Bir sonraki adıma geçmek için hayatın sana bir darbesinin olması mi lazım ?
Sorular uzatılabilir ,beyin yakan uzun sorular tekrar tekrar yazılabilir. Ama ana sorudan ziyade verilecek cevap önemli değil mi. Birçok arkadaşımdan duyduğum, herkesin sanki üzerine mastır yaptığı, yıllarını bu sırrı bulmak için çalışmış gibi büyük büyük böbürlenerek verdiği hayat dersi :Acı olgunlaştırır.Evet ,beni benden alan o acılar…
Bundan sonra bana nasılım diye soran herkese vereceğim cevap : Olgunum.Benim olgunluğum: İçindeki bütün hisler, güzellikler, inançlar süpürülerek içi tertemiz bir odaya dönüşen;kapıya gelen herkesi temizlemeden, içini okumadan içeri almayan bir olgunluk . Herkese ‘sahtekar,yalancı ‘gözüyle bakan ,kimseye inanmayan ve inanmamak için içeriden sürekli ikazlar alan bir olgunluk
Evet dostlarım . Hayat bir şeyleri sana öyle bedavadan vermiyor. Bedelini ödüyorsun. Ödediğin bedelin karşılığı da eski sen olmamandır. Ve ‘olgun ‘olmandır.
