Öğrendim seni, yazmaya başladım ilk satırından.
Son mısraya değin devam ediyorum,
Geçebilir miyim bilmiyorum gönlünün kıyısından..
Sayfalarca uzatıyorum kelimeleri, bitmek bilmeyen bir gezi
Büyüsü bozuluyor sözcüklerin sanki ahengi olmayan bir vezin
Öğrendim seni, dokuyorum ilmek ilmek
Uzadıkça uzuyor gözlerin bitmiyor bilmek
Karışlar yetmiyor anlatmaya benliğini
Seni biliyorum sadece ve senliğimi
Öğrendim seni, okuyorum yeniden
Harfler kararıyor gözbebeklerimde
Anlamını yitiriyor her şey
Düşünüyorum; düşüyorum
Düşlüyorum; üşüyorum
Öğrendim seni.
