Kafam dumanlar içinde
Yüreğim kanlar içinde
Nasîbime allar kaldı
Bu sevdânın kâtîli sen
Daha sonbahar gelmeden
Şu yamân fırtınan neden?
Ne yaprak ne dallar kaldı
Meyvemiz çiğnendi erken
Ne karaymış şu bahtım be!
Hep uzaklardan baktım be!
Sana hasret eller kaldı
Sen yemîninden dönerken
Bekleyiş uzar da uzar
Gözyaşlarım yine azar
Bana o yad eller kaldı
Sen başkasını severken
Ne garîbmişim ne garîb!
Çürük çıktı tuttuğum ip
Dost diye bekçiler kaldı
Yokluğunda gecelerken
Gölgemi seveceğim tek!
Bilirim; akşâm gelecek
Dizime kediler kaldı
Gökte yıldızlar düşerken
Aklı olan kaçtı benden
Haber gelmedi gidenden
Bir ben, bir deliler kaldı
Son şarkımı bestelerken
Aşkımıza yoktu mâni’
Ölüm ayırırdı hani?
İsyân eden diller kaldı
Ne diye inandım ki ben?
Mutlu ol gittiğin yerde
Başın girmesin hâ derde!
Ali’ler Veli’ler kaldı/aldı
Niçin onların oldun sen?
