Ne huzurluyduk be!
Soba kenarında kestane pişiren
Aynı kanalı maaile izleyen
Güğümden çıkan ıslık sesi altında
Huzuru nakış gibi işleyen
Ne oldu bize böyle!
Kestanenin yerini cipsler aldı
Herkes kendi ekranına daldı
Çılgın sesler çılgın selere karışır
Huzur artık mazide kaldı
Ne saygılıydık be!
Babaya baba anneye anne
Kullanmadık kaba bir tek kelime
Kibarlığımız arş, tevazumuz derin
Saygı, hürmet hep büyüklerimize
Ne oldu bize böyle!
Anne kanka oldu baba peder
Kaba dil kullanan göğsünü gerer
Tevazuyu, kibarlığı araki bulasın
Saygı maziden bakıp acı çeker
Ne güzeldik be!
Erkekler traş olur, kızlar belik örer
Elbiseler cıvıl cıvıl renklere girer
Kumaş pantolonlar jilet gibi ütülü
Her gün ayrı güzeldi bizim gençler
Ne oldu bize böyle!
Kızlar traş olur erkekler saç uzatır
Renkler siyaha griye bulanır
Kısacık şortlar, zincirli kotlar
Güzellik sadece mazide hatırlanır
Ne iyiydik be!
Yere düşene çıkarsız el uzatan
Akrabasını komşusunu her gün yoklayan
Hep beraber hep birlikte
İyi bir insan olmak için çabalayan
Ne oldu bize böyle!
Yere düşene güler olduk
Komşuyu gördükmü kaçar olduk
Anne baba dahi bitti, sadece ben
İyi insanlar olduk bizde mazi olduk
