Hayalsiz ve rüyasız bir oda
dışarıda şımarık bir kar
üşüdükçe ölümü
özlüyorum
Şehirlerdeki mezarlıkları
en güzel yerlere kuruyorlar
hayıflanıyorum
ölülerimizi dik gömmeyi
düşlüyorum
Pencerede yapraksız bir ağaç
önünde kurbağasız bir dere
bulutsuz bir gökyüzü
ürperiyorum
Dünya yuvarlanarak geliyor üzerime
güneşe tutuluyorum
gölgelerimin insana düştüğünü
biliyorum
Yaşamak en kötü alışkanlık
dün geçmişimin son günüydü
bulamadım mezar kadar rahat bir yatak
amatörüm yaşamlarda
ölümüne diriliyorum
