Boğaz’dan
Paslı koca bir gemi geçerken
Bahar bahar bakardı
Beykoz sırtları gibi
Emirgan gibi
Boğaz’ın suları
Geminin iskele yönünde
Dalga dalga Ege’ye akardı
Saat kulesinin gölgesinin düştüğü sahillere
Ki ben
En son haziranın bir gününde oturup
Ilıman bir havada
Seyretmiştim onu orada
Ah şehir
Sen ne yangınlardan çıkmıştın
Ne kara haberlerde yılmamıştın
Arka sokaklarından caddelerine
Ne badireler
Ne isyanlar
Ne direnişler
Burçlarında ihanetler görmüş de
Teslim olmamıştın
Ondandır ya belki huzurun
Öyle aheste gün batışlarında Körfez
Bir martı süzülüşünde Karşıyaka’ya doğru
Vapur giderdi ya
Dalga dalga
Boğaz’dan gelenleri kese kese
Ah şehir
Kimilerinin düşünde kaldın
Kimi düşebildi peşine
Şimdi bu kavgalı şehrin içinde
Hasretler yazarım sana
Bağrından kopmuş da
Memnu kalmış birinin özleminin nazeninliğinde sana