Acıya katlanmak gerekir her daim
Sevenlere bir hediyesidir evrenin
Ters yüzler sanırdım nefret ile
Meğer biri gizliymiş ötekinde
En sevdiğimi öldürürken fark ettim
Bilmezdim nefretin şerbetini
Kelepçeliydim aşka aklımdan
Severek, iyiyi umarak yaşardım
Meğer kötülükmüş çare
Meğer iyilikmiş insanın sevgisi
Acı yücedir ama
Kalbim sönecek yakında
Gireceğiz bir gün toprağa
Bir günde olmayacak ölüm
Her turu yelkovanın
Alıştırır insanı zamana
Bir anda gelmez bu melek
Acıların dindiricisi, kör edici
Dayanabilir miydik anlık ölüme
Ölmeseydik her gün
Kaybetmeseydik bir parça
Zamanın belirsiz akışına
Doğduğumu bile hatırlayamıyorum
Hızlı ölmek istiyor insan
Topraktan çıkmadan yaşamak
Yaksın beni güneş
Küllerim olsun kuşlara yuva
Mezarım olsun dere yatağı
Keşfetmekten sıkılınca ölür insan
Kırmızıyla yeşilin farkını söyleyemeyince
Kahvenin yanında sigara içmeyince
Ölmek istemeyince ölür insan
