Bir zamanlar gözlerindi sığınağım,
Şimdi bakışların suskun, yabancıyım…
Ne çok severken, ne çabuk yandım,
Küllerinden beni hatırla, yanmadıysam dağlayım!
Kalbime ektiğin dikenli sözler,
Bahar beklerken kış oldular, buz keser…
Sözlerin zehir, susuşun daha beter,
Sana yazdım bu kaderi, sen de oku defter defter.
Bir damla sevdayla büyüttüm seni,
Gölgeydin evet ama güneş sandım yeminle.
Yalancı baharda açtın, söndü bedenim,
Her ömrün bir hazanı varmış, öğrendim seninle…
Aşk dedin, kanattın, geçtim gamdan,
Yüzümde gül sandığın izler, hep yanaktan…
Senle geçen her vakit zehir zaman,
Kendime bile küstüm, seni sevdiğim andan.
Özlem bir çığlık şimdi içimde yankı,
Adını her andığımda başlar sancı.
Unuturum sanmıştım, değil mi? Yanıldım…
Unutmak kolay mı sandın, ben ki senden kanadım!
Sen gittin, gitmekle kalmadın, yıktın,
Her hatırada bir kurşun, her gülüşte bir yıkım…
Ne nefret, ne kin… sadece kırgınım,
En çok da sevdiğime, en çok da sana, yıkığım…
Geri dönme, artık geç, yüreğim taş
