Bir komşum var kilometrelerce uzakta
Pişirdiğinin kokusu benim evime siner
Bir komşum var uzakta
Kendini geçtim, külüne muhtacım.
Bir komşum var uzakta
Ara sıra sarkıyorum penceremden, gülüyor dağlara, ovalara
Gel başıma
Burada bir başınayım, bir başıma.
Bekçi karşı kaldırımda bir işler çeviriyor yalnızlığıyla
Kaldırım kenarına oturdu şimdi
Elinde bir gül demeti
Bekledi, bekledi, bekledi
Bekçi gitti
Komşu kızı çok sonra geldi
Çok bekledi
Bekçi gelmedi
Kaldırım kenarı şimdi bu kızın yeri
Gözleri karanlıkta bekçiyi arıyor.
Elleri taşlar arasında geziyor
Bir şey fark etti
Taşın arasında bir kağıt, kağıtta bir not yazıyor.
“Sen bekleme, ben yine beklerim seni”
İmza Bekçi…
