Bir ayna gibi kırıldım
Tam yüzümün ortasından
Bir gözüm sağa,bir diğeri sola
Sanki bir yara izi oturmuş çenem ile burnum arasında
Bir çatlak geçer tam aklımın ortasından
Düşüncelerim, ufak cam parçaları gibi saplanır.
Eski yuvamızın yanındaki harabeye,
Akşam olunca beslediğimiz güvercinler yeniden saklanır.
Kırgın ruhumun yaralarından akar mutsuzluk.
Köpürür bulut gibi taşar.
Elin adamı ne anlar senin halinden,
Artık en iyi arkadaşındır umutsuzluk.
Akşam olur yatarsın.
Yaralarını şöyle bir kaşırsın
Aman umutsuzluk alınmasın,
İyi geceler arkadaşım.
Sessizlik.
Sessizlik.
Sessizlik.



