Yine keşkelerimin mezarlığında gezindim bugün,
Bir dönüm yetmemiş, bir dönüm daha katılmış,
Eskileri mermer taşıyla,
yenilerinde sadece bir tahta
Her mezar taşına tek tek bakmaya,
Zamanımın yetmeyeceği yaşa gelmişim.
Sağımda solumda diğer keşkeler uzanıyor göz alabildiğine
Diğer insanlar geziyor bir taştan diğerine.
Biliyorum yenilerini ekleyeceğim,
Belki istemsizce
Belki gizlice
Sonra yine gelip gezeceğim, taşların üzerine hikayelerini de işlerim.
Belki evimin umut bahçesindeki
Kurumuş çiçekleri getiririm.
Ama her keşkeye tek tek bakamayacağım yaşa geldim
