Kalbinin Kıyısında

Kalbinin Kıyısında

Bir yolculuğa çıktım içimle,

Yeni bir yer değil, senin kalbinle.

 Sessizce yürüdüm duygularına,

 Bir ezgi gibi vardım kıyılarına.

***

Üçüncü basamakta durdum bir an,

Gözlerin baktı, içime doldu zaman.

Bir haber saldım eski şarkılarla,

Susuz kaldım, ama sustum onlarla.

***

Ne çok güldüm, ne çok ağladım ben,

Bir şehir gibiyim, ne tam ne de sen.

Doğru zamanda çıktın karşıma,

İnandım, rast geldin dualarıma.

***

Kalbimden gelen bir titreşimdin,

Tanıdık bir sesle “hoş geldin”di.

Bir makam gibi yer ettin içimde,

Seninle tamamlandım sessizce.

***

Bir gün sustun, ben de sustum,

İçimde kırık bir ses unuttum.

Ne bir veda, ne bir selâm,

Sadece eksik bir akşam.

***

Bir şarkı çaldı uzaktan,

Buselik gibi, yavaş, yorgun.

Her notasında sen vardın,

Her susuşunda ben oldum.

***

Gözlerin bir an geçti içimden,

Ne tam hüzün, ne tam sevinçten.

Bir yol vardı, yürüyemedik,

Bir söz vardı, söyleyemedik.

***

Şimdi zamanla barıştım ben,

Ne seni suçlarım, ne kendimi.

Buselik gibi kaldı öpüşün içimde,

Ne tam biten, ne yeniden biri.

***

Bir dokunuşun eksik kaldı,

Bir gülüşün, bir “iyi misin?”

Kalbim hâlâ seni arar,

Bir “buradayım”demeni özlemişim.

Mehmet Aluç