Araba vasıta çıktı kalmadı değeri,
Pazara çıkarsan hiçte sorulmaz ederi,
Ne yuları kaldı esnafta ne de semeri,
Zamanımızda bahtı gülmedi gır eşşeğin..
Hisleri vardır elbet, bilinmez derdi nedir,
Yükü bazen pamuktur bazende ıslak sedir
İster taze yonca, ister kuru saman yedir,
Kimse, arzuhalini bilmedi gır eşşeğin
İnsanlık tarihine ulaşır belki yaşı,
Görevi bitmez ki odun taşı, su taşı,
Edebiyata hiç girmedi gözüyle kaşı,
Ceylanlardan sırası gelmedi gır eşşeğin..
Bunca zamandır insanların kahrını çekti,
Dayaklar küfürler hepsini sineye ekti,
Sorsak belki hesabım ahrette diyecekti,
Burada bir fırsatı kalmadı gır eşşeğin..
Hor göreni vurcam koyup namluya fişşeği
Barış abim ne güzel anlatmıştı eşşeği
Arkadaşım diyerek gönle serdi döşşeği,
Başka kimse derdini bölmedi gır eşşeğin..
Gün geldi sürüde çobanlara yoldaş oldu,
Gün geldi şehire gidende heybeler doldu
Çölde develere rehberlik ederken soldu,
Pusula bile dengi olmadı gır eşşeğin
Yaramaz sıpası vardır kendini sevdirir,
Anneler çocuklarını onlara benzetir
Bazen şarkı söyler cümle alemi bezdirir,
Sesinden kimseler haz almadı gır eşşeğin.
Atla beraber çifte koşuldu bir zamanlar,
Zalım kırbaçları yiyince akardı kanlar,
İllegal olsada durum böyle imiş canlar,
Maraz oldu, çilesi dolmadı gır eşşeğin
