Bahardı kapıdan, pencereden gülümseyen
Ben geldim der gibi evime dolardı usulcacık
Göçmen kuşlar da gelirlerdi çok gecikmeden
Yine yaza varacaktı günler
Yine meyveye duracaktı bahçedeki kayısı ağacı
Çocukluğum kayısı, dut, incir ağaçlarının üstünde geçti
Yazın gelmesini dut ağacından anlardık
Önce onun meyvesi tatlanırdı çünkü
Koca adam oldum bak yine gözüm dut ağacında
Ancak her yaz mevsimi güzel şeyler getirmedi
Kimi zaman aniden düşüp bayılan bir dayının
Kötü bir hastalığı olduğunu duydum
Kimi zaman başka bir dayının ölümünü bir hafta sonra öğrendim
Bazen yıllara meydan okuyan nene
Yaşamaktan pes etti
Bazen aşk getirse de yaz mevsimi
En çok getirdiği acılar hatırlandı
2023’te ne bahara sevindim ben
Ne de yaz mevsiminin gelmesine
Acıların katmer katmer yaşandığı bir yıldı
Yetmez diyordu tanrı yetmez
Al sana, al sana diyerek verdikçe verdi acıları
Mevsim yaza dönerken
Babamı da aldı elimden ecel
Yeni perdesinde acılar tiyatrosunun
Sadece dilek dilemek kaldı bana:
” Ne olur Babamın yaşına gelmeden önce
Gelme ey ecel, yaşayacaklarım var daha”
