Önceleri…
Yeni alınmış bir ceketim vardı ama birkaç beden büyük.
Bir kumaş pantolonum beli düşük,
Terziden paylı bırakılmış.
Bir beş sene kadar idare ederdi ki küçülür diye her önlemi alınmış.
Öylesi makbuldü sanırım.
Sanki yarının süsünü taşıdım, hayret!
Sonra sen gönlüme girip öyle yakıştın ki sorma.
Tam ömrümün üzerine dikilmişti ömrün.
O gün,
Tüm yarınların önünde saygıyla eğildiğini gördüm.
Nihayetinde eskimişti üstüm,
Başım…
Sade bir reverans kadarım.
Artık ceketim de, pantolonum da, süsüm de sensin.
Sen, son şiirime son kafiyemsin.
